Δελτίο τύπου

2014-03-20 11:10

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το Διοικητικό Συμβούλιο της Πανελλήνιας Ένωσης Διευθυντών Εκπαίδευσης στη συνεδρίαση της 18ης Μαρτίου 2014, μετά από συζήτηση διαπίστωσε τα παρακάτω:

Οι Διευθυντές Εκπαίδευσης

1^ον  Είναι εκπαιδευτικοί που έχουν, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στέλεχος της εκπαίδευσης, ολιστική γνώση του συνόλου των θεμάτων που αφορούν την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Αυτό είναι αποτέλεσμα της  μακρόχρονης εκπαιδευτικής τους πείρας, της επαγγελματικής τους διαδρομής σε τάξεις και σχολικές μονάδες, της υπηρέτησης τους σε θέσεις ευθύνης αλλά κυρίως, της διαχείρισης θεμάτων και καταστάσεων  -την τελευταία ιδίως τριετία- που θέτουν σε καθημερινή δοκιμασία τα όρια ψυχικών και σωματικών αντοχών.

2^ον Δεν είναι χωρισμένοι σε ομάδες και κατηγορίες. Είναι όλοι ενωμένοι  και αφοσιωμένοι στην αντιμετώπιση μιας σκληρής πραγματικότητας που έχει να κάνει με εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές αλλά και με πρωτόγνωρες διοικητικές αλλαγές.

3^ον Δεν υπάρχουν ανάμεσά τους ευπηθείς και απηθείς, υπάκουοι και ανυπάκουοι, ξεσηκωμένοι και αξεσήκωτοι.  Όλοι, με συναδελφικότητα, ανθρωπιά και υπηρεσιακή συνέπεια προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα αλλά και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν με στόχο την βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης στους μετέχοντες της ελληνικής παιδείας

4^ον Στο θέμα των εκπαιδευτικών που έχουν τεθεί σε διαθεσιμότητα τα αρμόδια Υπουργεία δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να φτάσουν στο σημείο της απόλυσης ούτε ενός εκπαιδευτικού, όταν υπάρχουν διαπιστωμένες ανάγκες εκπαιδευτικού και διοικητικού προσωπικού σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

5^ον Στο θέμα της Αυτοαξιολόγησης του Εκπαιδευτικού Έργου (ΑΕΕ) αλλά  και  της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών δεν κλήθηκαν να συμμετάσχουν σε καμία τυπική ή άτυπη επιτροπή ουσιαστικής, διαδικαστικής ή νομοτεχνικής  διαμόρφωσης των πλαισίων τους. Τούτο βέβαια δε σημαίνει ότι δεν έχουν θέσεις. Αντιθέτως, έχουν και αυτές είναι σαφείς και ξεκάθαρες. Πολύ περιεκτικά, η ΠΕΔΕ πιστεύει ότι:

Όταν, για περισσότερα από τριάντα χρόνια απουσιάζει από το εκπαιδευτικό μας σύστημα κάθε μορφής αξιολόγηση, τότε κάθε προσπάθεια εισαγωγής και εφαρμογής της πρέπει να έχει καθαρά εκπαιδευτικό χαρακτήρα (αναβάθμιση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, επιλεγμένες επιμορφωτικές δράσεις, κλπ.). Ταυτόχρονα, δεν θα πρέπει να περιορίζεται από ποσοστώσεις και να έχει οποιεσδήποτε μισθολογικές επιπτώσεις. Για την αξιολόγηση δε του εκπαιδευτικού, πλέον των ανωτέρω, είναι απαραίτητη μια περίοδος εθελοντικής εφαρμογής, προκειμένου να εξαλειφθούν σχετικοί φόβοι και δισταγμοί, ανασφάλεια και δυσπιστία. Έτσι μόνον θα μπορέσει να αναδειχθεί η σημαντικότητα της λειτουργίας της αξιολόγησης μέσα από τη βελτίωση όλων των συντελεστών της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

                         Για το προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο της

                       Πανελλήνιας Ένωσης Διευθυντών Εκπαίδευσης